Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/968 Esas 2018/6552 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/968
Karar No: 2018/6552
Karar Tarihi: 22.10.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/968 Esas 2018/6552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, menfi tespite ilişkindir ve asliye hukuk mahkemesinde görülmüştür. İlk derece mahkemesi, istinaf yolu açık olmak üzere davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuş ve dava dosyası daireye gönderilmiştir. Ancak, ilk derece mahkemesinin verdiği nihai kararın Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açık olduğundan ve dava dosyasında 6100 sayılı Kanun'un geçici 3. maddesi uyarınca temyiz incelemesinin yapılabileceğine ilişkin bir bilgi-belge olmadığından, mahkemece verilen kararın kanun yolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine ait olup, yasa gereği bakımından dava dosyasının ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve bu maddeye ek olarak anılan maddenin 2. fıkrasıdır.

11. Hukuk Dairesi 2017/968 E. , 2018/6552 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... . Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/12/2016 gün ve 2016/382-2016/561 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, menfi tespite ilişkin olup, dosyanın incelenmesinden, ilk derece mahkemesince, 27/12/2016 tarihinde, istinaf yolu açık olmak üzere davanın kabulüne karar verildiği, davalı yan vekilince istinaf başvurusunda bulunulması üzerine dava dosyasının Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Keza, dava dosyasında 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesinin ve bu meyanda anılan maddenin 2. fıkrasının uygulanmasını gerektirir nitelikte bir kararın temyiz incelemesinin yapıldığını gösterir bilgi-belge olmadığı, bu meyanda, Yargıtay 20. Hukuk Dairesi"nce merci tayini kararı verilmiş olmasının anılan kanunun geçici 3/2. maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, bir başka söyleyişle, bu durumun 27/12/2016 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, mahkemece verilen kararın kanunyolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine ait olup, yasa gereğinin takdir ve ifası bakımından dava dosyasının ilk derece mahkemesine iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dava dosyasının yerel ilk derece mahkemesine İADESİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 22/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.