Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/11644 Esas 2016/4428 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/11644
Karar No: 2016/4428
Karar Tarihi: 11.03.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/11644 Esas 2016/4428 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya araç satmış ve bakiye araç bedeli ile birlikte reeskont faizi talep etmiştir. Davalı ise araçların teslimindeki gecikme nedeniyle zararının oluştuğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı tutmuştur. Yapılan yargılamada, takografların takılması işlemlerinin alıcı tarafından gerçekleştirilmesi gerektiği gibi bir sözleşme hükmü olduğu belirlenmiştir. Fakat araçların teslim tarihinin geç gerçekleşmesine davalının takas defi talebi kabul edilememiştir. Sonuç olarak davanın kabul edilerek, davacıdan alınan bakiye araç bedelinin reeskont faiziyle birlikte davalıya verilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Sözleşme Hükümleri, Takas Defi.

19. Hukuk Dairesi 2015/11644 E. , 2016/4428 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya iki adet araç sattığını, araçların davalı şirkete 29.12.2012 tarihinde teslim edildiğini, davalıdan olan bakiye araç bedeli 9.020,00 TL"nin dava tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıdan satın alınan araçların takograflarının 06.12.2012 tarihinde davacı şirketin bayisinde takıldığını ve araçların muayenesinin gerçekleştirildiğini, araçların fatura satış tarihinin 30.11.2012, ruhsat tarihinin 24.12.2012, araçların teslim tarihinin ise 29.12.2012 olduğunu, okul servisi olarak kullanılacak araçların fatura tarihinde müvekkiline teslimi gerekirken davacının kendi kusur ve eksiklikleri sebebiyle 29.12.2012 tarihinde teslim edilmesi sebebiyle müvekkilinin aradaki zaman diliminde günlük ortalama 300 TL servis ücretinden mahrum kaldığı gibi aracı kullanamadığı halde araç alım sebebiyle kullanılan kredi hesabına 833,98 TL faiz ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak 13.200 TL servis aracı olarak kullanamamaktan doğan zarar ile 833,98 TL faiz alacağı olmak üzere toplam 14.033 TL alacağının, davacının alacaklı olduğuna hükmedilmesi halinde hükmolunan meblağdan takas edilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamada toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; taraflar arasındaki sözleşmeye göre araçlara takografların takılmasına ilişkin işlemlerin alıcı-davalı tarafından gerçekleştirilmesi gerektiği, somut olayda davalı-alacaklı tarafından bu işlemin araçların fatura tarihi 30.11.2012 tarihinden sonra 06.02.2012 tarihinde monte edildiği,... tarafından 12.12.2012 tarihinde yapılan ilk muayeneden geçemeyip, 14.12.2012 tarihinde yapılan 2. muayenede araçların trafiğe çıkmalarının uygun olduğunun tespit edildiği, davalının araçların trafiğe tescil işlemlerini 24.12.2012 tarihinde tamamladığı, bu durumda araçların faturasının kesildiği tarihten tescil edildikleri tarihe kadar davacı taraftan kaynaklanan bir sebeple tescil tarihinin ve buna bağlı olarak teslim tarihinin geç gerçekleştiği sonucuna varılamadığından davalının takas defi konusu alacağının kabul edilemeyeceği davacının alacaklı olduğunu ispat ettiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 9.020,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davacıdan alınarak davalıya verilmesine, davalının takas defi talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 11/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.