Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/18981 Esas 2017/2296 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi



Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tam gün aylık 30 gün mevsimlik işçi olarak tespitiyle, ... Bakanlığının aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm ve davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, 1988-2008 yılları arasında (2001, 2002, 2003 yılları hariç) davalı ..."na bağlı... ... Eğitim Merkezi"nde usta öğretici sıfatıyla tam gün ve aylık 30 gün olmak üzere mevsimlik işçi olarak hizmet akdine dayalı olarak sürekli çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece, “1-DAVANIN KABULÜ ile; Davacının davalı ... ... Halk Eğitim Merkezine ait işyerindeki çalışmalarının tam gün aylık 30 gün mevsimlik çalışmalar olduğunun TESPİTİNE,
2-Davacının 1994 yılı için 2 gün, 1996 yılı için 16 gün, 1997 yılı için 2 gün, 1998 yılı için 2 gün, 1999 yılı için 6 gün olmak üzere toplamda 28 gün için HİZMET TESPİTİNİN KABULÜNE, bu sürelere tekabül eden ödenmeyen primlerin ... Bakanlığınca ... ya ödenmesi gerektiğinin TESPİTİNE, Davalı ... Bakanlığının aksi yöndeki işleminin İPTALİNE,” karar verilmiştir.
Somut olayda, hüküm fıkrasının 1. bendinde davacının çalışmalarının tam gün aylık 30 gün mevsimlik çalışmalar olduğunun belirtilmesinden sonra davacının puantaj cetvelleri ile belirlenen çalışma saatlerinden 7,5 saatlik çalışmanın 1 gün kabul edilmesi suretiyle hesaplanan eksik günlerinin 2. bentte tespitine karar verilerek çelişkili olacak şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve Yasa"ya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendinin tamamen silinerek hükümden çıkartılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 23/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.