2. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/11591 Karar No: 2017/10158
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/11591 Esas 2017/10158 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2016/11591 E. , 2017/10158 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından nafaka ve tazminat miktarları yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, nafaka ve tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı-karşı davalı kadın tarafından sunulan dava dilekçesiyle; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesi gereği evlilik birliğinin sarsılması sebeplerinden biri olarak davalı karşı davacı kocanın kendisine karşı sadakatsiz davranışlarda bulunuyor olması sebebine de dayanmışsa da dinlenen tanık beyanlarının bu hususta bizzat görgüye dayalı, somut beyanlarının bulunmadığı, bu vakıanın tüm dosya kapsamı bir arada değerlendirildiğinde yeterli deliller ile ispat edilemediği, her ne kadar yerel mahkeme tarafından davanın kabulüne dair kurulan hükme gerekçe olarak davalı karşı davacı kocanın sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı belirtilmişse de davacı karşı davalı kadının bu hususu ispatlayamadığı dikkate alınarak gerçekleşen ve mahkemece kabul edilen diğer kusurlu davranışlara göre davalı karşı davacı erkeğin tam kusurlu olduğu anlaşılmış ve sonucu itibarıyla doğru olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiş ve davacı-karşı davalı kadının tüm, davalı-karşı davacı erkeğin ise aşağıdaki bentlerin dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı karşı davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki Hakkaniyet İlkesi ile Türk Borçlar Kanunu’nun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK madde 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. 3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası miktarı çoktur. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki Hakkaniyet İlkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. Bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın...."e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Vural"a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.