MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis, 6.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın asker arkadaşı olan katılan ...’yı (... oğlu) arayarak teyzesinin oğullarının altın bulduğunu söyleyip bunların satışı konusunda yardımcı olmasını istediği, katılanın babası olan diğer katılanla da sanığı görüştürdüğü, bunun üzerine katılanların sanıkla yüz yüze görüşmek üzere Denizli"ye geldikleri, yanında açık kimlik bilgileri tespit edilemeyen bir kişi ile birlikte katılanları karşılayan sanığın görüşmeden sonra numune olarak bir altın verdiği, katılanların altının gerçek olduğunu öğrenmeleri üzerine sanıkla altınların tamamını 30.000 TL"ye almak için anlaşıp yeniden Denizli"ye geldikleri, sanığın yine açık kimlik bilgileri tespit edilemeyen kişi ile katılanları karşıladığı ve altınları getirmek üzere katılanlardan 15.000 TL"yi alarak ayrıldığı, bir müddet sonra diğer şahsın da 15.000 TL"yi eve götürüp saklamak bahanesiyle alarak uzaklaştığı anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca sanığın hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasî hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin ve TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi ,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53 ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine sanık hakkında "sanık hakkında TCK"nın 53/1-2-3. fıkraların uygulanmasına" fıkrası eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/02/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.