Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz Edenler: Sanık müdafii , katılan vekili


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki kamyonet ile gece vakti saat 21:50 sıralarında, aydınlatma olan meskun mahal ve iki yönlü yolda, sola dönüş kuralına riayet etmemek suretiyle, karşı yönden gelen katılan ... idaresindeki motosiklet ile çarpıştığı, motosiklette yolcu olarak bulunan ...’ın ise yola fırladığı, motosiklet sürücüsü Hakan’ı ise kamyonetin altına aldığı, görgü tanıklarının ifadesine göre, çarpma ile birlikte kamyonetin 10 saniye kadar durduğu, sonra farlarını kapatarak, kamyonetin ön tekeri ile arka tekeri arasında kalan motosiklet sürücüsünün üstünden geçerek hızla kaçtığı, bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde, bir kişinin de kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak neden olduğu olayda; olay yerinden kaçan sanığın evinde yakalandığı ve saat 00:25 sıralarında hastanede yapılan ölçümde 0.47 promil alkollü olduğu (olay saati itibari ile 0.85 promil alkole tekabül ettiği), sanığın alkolün etkisi ile güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine ve dışa yansıyan davranışlarına ilişkin bir tespite yer verilmediği gibi kazanın alkolün etkisiyle meydana geldiğine dair delil bulunmadığı anlaşılmakla; kazanın tek başına alkolün etkisiyle meydana gelmediği ve bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 22/3 maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.