Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2468 Esas 2019/14197 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2468
Karar No: 2019/14197
Karar Tarihi: 26.09.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2468 Esas 2019/14197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyeti hakkında yapılan temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmıştır. Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilmiş, ancak hesap hatası sonucu ceza 1 yıl 13 ay olarak düşürülmüştür. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun uygulanması infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143, 168/1. ve 53. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/2468 E. , 2019/14197 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Hırsızlık suçundan mahkumiyet, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hükmün açıklanmasının geri barıkılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların 12.02.2015 tarihli dilekçeleri ile haklarında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümleri temyiz etmeleri üzerine, sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları hakkında, Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 30.04.2015 tarihli kararı ile itirazların reddine karar verildiği ve hükümlerin kesinleştiği anlaşılmakla, temyizin kapsamının sanıklar hakkında verilen hırsızlık suçuna ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143,168/1. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 1 ay yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.