Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/10138 Esas 2017/10147 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından, ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Her ne kadar karar 12.07.2013 tarihinde kesinleşmiş olsa da kesinleştirme işlemi idari bir işlem niteliğinde olduğundan temyiz edilebilir nitelikte bir mahkeme kararı olmadığı (HUMK m.427/1) ve idari işlem niteliğiyle mahkemesince resen veya talep üzerine her zaman düzeltilmesi imkan dahilinde olduğu; kesinleştirme şerhi verilmesinin veya düzeltilmesinin ek karara konu edilemeyeceği, bu konuda yapılacak işlemin gerekçeli kararın uygun bir bölümüne yapılacak bir açıklamadan ibaret olduğu, bu nedenle mahkemece verilen ek kararın yok hükmünde olduğu, mahkemelerden verilen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulacağı, ek kararın nihai karar olmadığı, bu nedenle ek karara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı göz önüne alınarak temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.