5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/5640 Esas 2020/3948 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5640
Karar No: 2020/3948
Karar Tarihi: 12.05.2020

5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/5640 Esas 2020/3948 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin 5015 sayılı Kanuna muhalefetten suçlu bulunduğu ve cezalandırıldığı belirtiliyor. Gümrük İdaresi'nin davaya katılma ve temyize yetkisinin bulunmadığı ifade ediliyor. Sanığın temyiz talebinin kabul edildiği ve cezanın değiştirilmesi gerektiği vurgulanıyor. Suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddeleri ve sonrasında yapılan değişikliklerin dikkate alınarak, cezanın yeniden belirlenmesi ve uygulanacak kanun maddelerinin yerel mahkemenin takdirinde olduğu belirtiliyor. Kararda, bahsi geçen kanun maddeleri şöyle belirtiliyor: 5015 sayılı Kanunun Ek 5/1. maddesi, 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10, 3/11, 3/12, 3/22 ve 5/2 maddeleri, 6545 sayılı Kanun ve son olarak 7242 sayılı Kanunun 61, 62 ve 63. maddeleri. Ayrıca, 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası da dikkate alınması gereken kanun maddeleri arasında yer alıyor.

7. Ceza Dairesi 2017/5640 E. , 2020/3948 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde ;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ..."ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 5015 sayılı Yasa"nın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Kanun ile 5015 sayılı Yasa"nın Ek 5/1. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasa"nın 3/11 ve 3/12. maddeleri kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/11 ve 3/12. maddeleri ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasa’nın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasa’nın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 veyahut aynı Yasanın 3/12. maddesi) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.