MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa, tüm dosya kapsamına, tapu kayıtları, bilirkişi raporları ve sanıkların aşamalarda değişmeyen; katılanla dava konusu taşınmaz üzerinde paylı malik şeklinde hak sahibi olduklarına, ancak taşınmazın nasıl kullanılacağı konusunda aralarında fiili taksim bulunmadığından anlaşmazlık çıktığına, taşınmaz üzerinde kendilerinin de hak sahibi olduğuna ve atılı suçu işlemediklerine dair savunmaları ve dinlenen tanıkların katılanın kardeşi, eşi olduğu ayrıca tanıklardan ...’ın sanıklarla husumetli olduğunun anlaşılması nedeniyle, fiili taksim konusundaki beyanlarına itibar edilmediğinden; sanıkların unsurları oluşmayan suçtan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de; hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Kanun"un 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 154/1. maddesi uyarınca sanık hakkındaki suçun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73. maddesi gereğince şikayete bağlı hale getirilmesi karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma girişiminde bulunulmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.