4. Hukuk Dairesi 2019/2164 E. , 2021/3004 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Adıyaman 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... İl Özel idaresi v ekili Av.... tarafından, davalı ... aleyhine 29.12.2016 gününde verilen dilekçe ile kurum zararından kaynaklanan alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine dair verilen 17.04.2018 günlü kararın davacı vekilinin başvurusu üzerine yapılan istinaf incelemesinde; davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden esas hakkında hüküm kurularak davanın reddine dair verilen 20.12.2018 günlü kararın ve davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine dair verilen 07.05.2019 günlü ek kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 6360 sayılı Kanun gereğince tüzel kişiliği sona eren ve müvekkili kuruma devredilen Atakent Belediyesinin 1994-1999 ve 2004-2009 tarihleri arasında belediye başkanlığını davalının yaptığını, İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Kontrolörü tarafından hazırlanan 27/06/2013 tarih ve 41/26 sayılı denetim raporunda kanuna aykırı memur ve sözleşmeli personel alımı yapıldığının ve kamu zararı oluştuğunun tespit edildiğini belirterek fazlaya ilişkin talep hakkı saklı 1.000 TL’nin kamu zararının meydana geldiği tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığını, dava konusu olayda kişisel sorumluluğu bulunmadığını, illiyet koşullarının gerçekleşmediğini, Valilikten izin alınmak suretiyle işçi çalıştırıldığını, herhangi bir bütçe aşımının söz konusu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, somut davanın BK m.147 uyarınca 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu, dava tarihi itibarıyla bu sürenin dolduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; zamanaşımı başlangıcında ilgili kurumun olur tarihinin esas alınması gerektiği, buna göre davanın zamanaşımı dolmadan açıldığı, davacının 5393 sayılı Kanun’un 49/8. maddesine aykırı olarak geçici işçi alımı nedeniyle uğranılan kurum zararının tahsili talebinde bulunduğu, işçilerin kamu hizmeti niteliğinde belediyede çalıştığı, işçi alımı usulsüz olmakla birlikte dava dışı işçilerin çalışmaları karşılığında ücretlerinin ödendiği dikkate alındığında haksız fiilin zarar unsurunun gerçekleşmediği gerekçesiyle davacının istinaf başvurunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın esastan reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen karara yapılan istinaf başvurusunun bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince incelenmesi sonucu verilen karar, temyiz eden davacı vekiline 14/01/2019 tarihinde tebliğ edilmiş ve 7035 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi gereğince karar tarihine göre uygulanması gereken değişiklik sonrası HMK 361/1. maddesi hükmüne göre temyiz süresi 2 hafta olduğu halde, bu süre geçtikten sonra 29/04/2019 tarihinde temyiz edilmiştir. Temyiz talebini süre yönünden inceleyen bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından; HMK 366. maddesi yollamasıyla temyiz yolu için de uygulanması gereken HMK 346/1. maddesine dayalı olarak verilen ek karar ile süresinde yapılmayan temyiz talebi reddedilmiş olup yine davacı vekili tarafından HMK 346/2. maddesinde belirtilen 7 günlük süresi içinde ek karar temyiz edilmiştir.
Hükmü temyiz eden tarafa kararın tebliğ edildiği tarih ile temyiz dilekçesinin bölge adliye mahkemesine verildiği tarih arasında yasada öngörülen temyiz süresi geçmiştir. Bölge adliye mahkemesince bu yön belirlenmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 14,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 14/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.