Konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8381 Esas 2019/13056 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8381
Karar No: 2019/13056
Karar Tarihi: 25.09.2019

Konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8381 Esas 2019/13056 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından dolayı mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedildikten sonra yapılan incelemede, sanığın suçları işlediği ve hükümlerin doğru olduğu tespit edilmiştir. Ancak, sanık hakkındaki hapis cezalarının ertelenmesi gerektiği dikkate alınmadığı için, hükümler düzeltildi ve hapis cezalarının ayrı ayrı ertelenmesine, denetim süresi belirlenmesine karar verildi. Sanığın kişiliği ve sosyal durumu nedeniyle herhangi bir yükümlülük yüklenmemesi ve uzman kişi görevlendirilmemesi kararı alınmıştır. Kararda TCK’nın 51/1, 51/3 ve 51/6 maddeleri uygulanmıştır.

18. Ceza Dairesi 2019/8381 E. , 2019/13056 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığının ihlali ile kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
09/04/2010 tarihli ilk kararda, sanık hakkındaki hapis cezalarının ertelenmesine karar verilmesi ve bu kararın sanık tarafından temyiz edilmiş olması karşısında, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi dikkate alınarak TCK"nın 51/1. maddesi uyarınca ertelenme kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak temyiz edilen karara, her iki suç açısından “hapis cezalarının TCK"nın 51. maddesi uyarınca ayrı ayrı ertelenmesine, TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca 1 yıl denetim süresi belirlenmesine, sanığın dosya kapsamından anlaşılan kişiliği ve sosyal durumu nedeniyle anılan Kanunun 51/6. maddesi gereğince, herhangi bir yükümlülük yüklenmesine ve uzman kişi görevlendirilmesine yer olmadığına” ibareleri eklenmek suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.