Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7115 Esas 2019/16139 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7115
Karar No: 2019/16139
Karar Tarihi: 16.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7115 Esas 2019/16139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanıkların mahkum edilmesine karar vermiştir. Sanıklardan birinin diğer sanıkla suç işlemeye karar verip fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettiği anlaşıldığından suç işlenmesi durumunda 5237 sayılı TCK'nin 39. maddesi yerine 37. maddesi uygulanmalıdır. Ayrıca, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği anlaşıldığından, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nin 119/1-c maddesi uygulanmamalıdır. Sanıkların cezaları tamamlanıncaya kadar alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri için yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiştir. Sanık için hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58/6-7. maddesi uygulamasına esas alınan bir ilam bulunduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle, en ağır mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında dikkate alınması mümkün olduğundan, karar bozulmamıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 37, 39, 119/1-c, 53/1. (a), (c), (d), (e), 58/6-7. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2019/7115 E. , 2019/16139 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Oluş ve dosya kapsamına göre; sanık ...’nün diğer sanık ... ile suç işlemeye karar verip, fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 37. maddesi yerine yazılı şekilde aynı Yasanın 39. maddesinden uygulama yapılması ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından; kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezaların infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanık ... için hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58/6-7. maddesi uygulamasına esas alınan Muğla 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.04.2009 tarih, 2005/592 Esas ve 2009/557 Karar sayılı ilamında birden fazla mahkumiyet hükmünün bulunduğu anlaşılmakla, en ağırının infaz aşamasında dikkate alınması olanaklı kabul edildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ...’nün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.