Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11843 Esas 2019/8994 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

...İnş. Taah. Nak. San. ve Tic. Ltd. Şti. yetkilisi olan sanığın, “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın faturaların gerçek alışverişlere dayandığını beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi ile sanık hakkında iş bu davanın da dayanığını teşkil eden, Antalya Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı‘nın 19.11.2912 tarihli ve 2012-I-176 sayılı mütalaası ile ekindeki 06.11.2012 tarihli ve 2012-A-330/55 sayılı Vergi Suçu Raporuna İstinden “2009 takvim yılında sahte fatura kullanma“ eylemine ilişkin olarak, Kumluca 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2013/185 Esas sayılı dosyası kapsamında yargılama yapıldığının anlaşılması karşısında, delillerin birlikte değerlendirilmesi ve maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilmesi bakımından;
1- Kumluca 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2013/185 Esas sayılı dava dosyası ile iş bu davanın birleştirilmesine karar verilmesi,
2- Sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının dosyaya getirtilmesi, bu şirketlerin yetkilileri hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi,
3- Gerektiğinde faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan ve sanık tarafından ibraz edilen tediye makbuzları, diğer banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak, faturaları düzenleyen mükellefler ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
4- Kabule göre de;
a) "25.05.2010" olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “03.02.2014“ olarak yanlış yazılması,
b) Hüküm fıkrasının 1 no‘lu bölümünde uygulama maddesinin, “VUK‘nin 359/b“ maddesi yerine “TCK‘nun 359/b maddesi“ olarak; TCK‘nin 43. maddesi uyarınca artırım yapılan 2 no‘lu bölümde de dosya kapsamına göre suç tarihinin, “2010 takvim yılı içerisinde“ yerine “2009 yılı içerisinde“ şeklinde yanlış yazılması,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.