Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/23785 Esas 2017/10109 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve vekalet ücreti yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddi ile aleyhine hükmedilen manevi tazminat talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların karşılıklı açtığı boşanma davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 07.04.2014 tarihli ilamı ile davacı-karşı davalı erkeğin eşine hakaret ettiği, eşi için "Eve sakın gelmesin yoksa onu öldürürüm." diyerek tehdit ettiği, davalı-karşı davacı kadının da güven sarsıcı davranışta bulunduğu, davacı-karşı davalı erkeğin de dava açmakta haklı olduğu ve davasının kabulüne karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyulmuş, kadının güven sarsıcı davranışta bulunduğu, erkeğin ise birlik görevlerini yerine getirmediği, fiziksel şiddet uyguladığı, tehdit ve hakaret içerikli sözler sarf ettiği, davalı-karşı davacı kadının daha ağır kusurlu olduğu kabul edilerek her iki davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uymuş bu şekilde taraflara yüklenen kusurlar kesinleşmiştir. Bu sebeple davacı-karşı davalı erkeğe hakaret ve tehdit dışındaki vakıalar kusur olarak yüklenemez. Dairemizce belirlenen ve mahkemece uyularak kesinleşen kusurlu davranışlara göre boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Eşit kusurlu eş yararına tazminata hükmedilemeyeceğinden davacı-karşı davalı erkek lehine manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdir edilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.