Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12789 Esas 2020/8854 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12789
Karar No: 2020/8854
Karar Tarihi: 06.07.2020

Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12789 Esas 2020/8854 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıklar hakkında hakaret, tehdit ve yaralama suçlarından ceza verilmesine yer olmadığı veya mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Yerel mahkeme kararları temyiz edilemez olduğundan, sadece bazı sanıkların temyiz itirazları değerlendirilmiştir. Sanık hakkında verilen hakaret cezasının temyizinde ise, temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir ve vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği dikkate alınarak temyiz davası esastan reddedilmiştir.
Sanık hakkında verilen tehdit cezasının temyizinde ise, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değiştirilen 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve eklenen fıkraya göre, uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığın suçu uzlaştırma kapsamında bulunduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun uzlaştırma işlemi uygulanarak tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu sebeple, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur.
5227 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2. ve 7. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CM

4. Ceza Dairesi 2016/12789 E. , 2020/8854 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı,mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkında yaralama eylemlerinden kurulan kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılan sanık ..."un, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında hakaret eyleminden kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.