Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8416 Esas 2019/8991 Karar Sayılı İlamı

Sanık ..."in mühür bozma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 203/1, 43/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında verilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına ilişkin Ceyhan 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 25/10/2018 tarihli 2015/145 Esas ve 2018/583 Karar sayılı hükmünün kanun yararına bozma istemi ile gönderilmesi sonrası yapılan inceleme sonucunda; Dairemizin 25.09.2019 tarihli 2019/5235 Esas ve 2019/6666 Karar sayılı ilamı ile ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden anılan mahkeme kararının CMK’nin 309. maddesi uyarınca bozulmasına, bozma nedenine göre dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine dair kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 08.11.2019 tarih ve KD-2019/73372 sayılı yazısı ile itirazda bulunulması üzerine, dosya yeniden incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın itirazı yerinde görüldüğünden KABULÜ ile 25.09.2019 tarihli 2019/5235 Esas ve 2019/6666 Karar sayılı ilamın KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, sanık ...‘in "mühür bozma" suçundan mahkûmiyetine ilişkin Ceyhan 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 25.10.2018 tarihli 2015/145 Esas ve 2018/583 Karar sayılı kararının CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün olup, Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 11.02.2014 tarihli 2012/12-1528 Esas ve 2014/62 Karar sayılı ilamı da gözetilerek, hüküm fıkrasının 3. maddesinden sonra yeni madde numarası almak suretiyle, “Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun‘un 203/1, 43/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca hükmedilen 7 ay 15 gün hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nin 50/3. maddesinin yollamasıyla aynı Kanun‘un 50/1-a maddesi gereğince sanığın kişiliği, şahsi ve ekonomik durumuna göre TCK"nin 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL"den hesaplanarak 4.500,00 TL adli para cezasına çevrilmesine, adli para cezasının TCK"nin 52/4. maddesi uyarınca birer ay ara ile 10 eşit taksitte ödenmesine, taksitlerden biri ödenmediğinde kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine, adli para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Kanun‘un 106/3. maddesi gereğince işlem yapılmasına“ cümlesinin eklenmesine, bozmanın sonucuna göre hüküm fıkrasının 4. maddesinde bulunan “...ve seçenek yaptırıma çevrilmesine...“ ibaresi ile TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılmasına, diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 09.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.