MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/04/2001-04/03/2014 tarihleri arasında muhabir olarak çalıştığını, sigortasının 01/03/2003 tarihinde başladığını, sendika üyesi olduğunu, 24. Dönem TİS"ne mevzuata aykırı olarak kıdem tazminatının eksik ödendiğini, 6.191,79 TL ödenen yıllık izin ücretinin de eksik ödendiğini, fazla mesai ücreti ve gece primlerinin ödenmediğini beyanla kıdem tazminatı farkı, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin farkı alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, çalışılan süreye ilişkin tüm haklarının verildiği beyanla davanın reddini savunmuştur.
Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının emeklilik nedeni ile iş akdini sonlandırdığı anlaşılmakla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, genel tatil günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 01.04.2001-04.03.2014 tarihleri arasında kesintili şekilde davalı işyerinde muhabir olarak çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ücretinin, tanık beyanına göre tüm çalışma süresince haftanın 6 günü 08.00-20.00 saatleri arasında haftada onbeş saat kabulü ile hesaplandığı anlaşılmıştır.
Fazla çalışmasının ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla çalışmalarının tanık beyanına göre tespit edildiği, dinlenen tanıklardan Mehmet Emek"in aynı işyerinde çalışmadığı dolayısıyla çalışma koşullarını bilemeyeceği, diğer tanıkların ise davalı işyerinde davacı ile birlikte davacının çalıştığı tüm dönemde birlikte çalışmadıklarını beyan ettikleri, tanıkların davacı ile birlikte çalıştığı süre dikkate alındığında, hizmet süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadıklar anlaşılmaktadır. Davacının çalışmalarını davacı tanıkları ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak ispatladığı gözetilerek aynı yer ve dönemde yapılan çalışma süresi nazara alınarak fazla çalışma ücreti hesaplanması gerekirken yazılı şekilde çalışılan tüm dönem için karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.02.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.