22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/9734 Karar No: 2018/1733 Karar Tarihi: 05.02.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9734 Esas 2018/1733 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sona erdiği gerekçesiyle davacı, kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacaklarını talep etmiştir. Davalı davanın reddini savunmuştur. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalılar vekilleri kararı temyiz etmiştir. Kararın dayandığı kanuni gerektirici sebepler göz önüne alınarak, davalıların tüm temyiz itirazları reddedilmiştir. Kıdem tazminatının zamanında ödenmemesi halinde bankaların mevduata uyguladığı en yüksek faizle birlikte ödenmesi gerektiği belirtilmiş ve faiz başlangıcının fesih tarihi olması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 4857 sayılı İş Kanunu'nun 120. maddesi yollamasıyla 1475 sayılı Kanun'un 14/11. maddesi.
22. Hukuk Dairesi 2017/9734 E. , 2018/1733 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik nedeni ile sona erdiğibi ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacaklarını talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalılar vekilleri tarafından temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Kıdem tazminatının zamanında ödenmemesi halinde bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte ödenmesi gerektiği 4857 sayılı İş Kanunu"nun 120. maddesi yollamasıyla 1475 sayılı Kanun"un 14/11. maddesinde öngörülmüştür. Buna göre faiz başlangıcı da fesih tarihi olmalıdır. Mahkemece kıdem tazminatı faizi akdin fesih tarihi olan 31/12/2007 den itibaren belirlenmiştir. Her ne kadar faizin fesih tarihinden başlatılması yerinde ise de fesih tarihi olarak 28/04/2014 yerine yanılgı ile 31/12/2007 nin belirlenmesi hatalı olmuştur. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasında yer alan “9103,23 TL brüt kıdem tazminatının akdin fesih tarihi olan 31/12/2007 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalılardan müştereken müteselsilen alınarak davacıya verilmesine” sözcüklerinin silinerek yerine “9103,23 TL brüt kıdem tazminatının akdin fesih tarihi olan 28/04/2014 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalılardan müştereken müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılarak hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.