14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/4639 Karar No: 2018/5087 Karar Tarihi: 11.09.2018
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4639 Esas 2018/5087 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkeme rapor eksikliği nedeniyle sanığın cezasını 5237 sayılı TCK'nın 102/5. maddesiyle arttırmıştır. Bunun yanı sıra, sonraki kanunların önceki kanunlardan farklı hükümleri olduğu durumlarda, failin lehine olan kanunun uygulanması gerektiğini belirten TCK'nın 7/2. maddesi göz önünde bulundurulmalıdır. Bu konuda daha detaylı bilgi için Anayasa Mahkemesi'nin 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamında belirtilen hususların dikkate alınması gereklidir. Sonuç olarak, mahkeme kararı kanuna aykırı görüldüğünden bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nın 102/5, 7/2, 103, 104, 105, 53; 5237 sayılı TCK'nın 102/5, 7/2.
14. Ceza Dairesi 2015/4639 E. , 2018/5087 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; İşlenen suçtan dolayı katılanın ruh sağlığının bozulup bozulmadığına dair raporun Adli Tıp Kurumunun bilinen uygulamalarına göre yetişkinlerde suç tarihinden itibaren en az oniki ay geçtikten sonra Adli Tıp Kurumu İlgili İhtisas Kurulundan ya da Adli Tıp Kurumu Kanununun 7, 23 ve 31. maddelerine göre Yükseköğretim kurumlarına bağlı hastanelerde usulüne uygun şekilde teşekkül ettirilmiş bir heyetten alınarak sonucuna göre suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK"nın 102/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken olaydan dört ay sonra Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezince düzenlenen 20.02.2013 tarihli rapora dayanılarak eksik araştırma ile sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nın 102/5. maddesiyle arttırılması, Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı, sanık ile müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.