MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın müştekiye karşı gündüz vakti işlediği hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 151/1. maddelerindeki suçların gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 66/4 ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 23/07/2006 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2- Sanık hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK.nun 268 ve 267/8. maddesi hükümlerine göre “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan dolayı dava zamanaşımı, mağdurun fiili işlemediğinin sabit olduğu tarihten başlar” hükmü karşısında, bu suçtan dolayı zamanaşımının suçun mağduru ... hakkındaki Fatih 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/07/2011 tarihli, 2010/1255 E., 2010/1153 K. sayılı beraat kararının kesinleştiği 27/10/2011 tarihinden itibaren başlaması nedeniyle tebliğnamedeki zamanaşımından düşme isteyen düşünceye katılınmamış, gerekçeli karar başlığında suç adının, “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine, “iftira” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 25/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.