2. Ceza Dairesi 2019/11624 E. , 2019/14158 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 08/04/2015 tarihli dilekçesi ile temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle mahkemenin 14/04/2015 tarihli, 2012/45 E. ve 2012/1055 K. sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen kararın, mahkemedeki savunmasında bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığı, birlikte aynı evde sürekli olarak oturan ...’a 30/11/2012 tarihinde tebliğ edildiği ancak bu tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 22. maddesi uyarınca şahsın tebellüğe ehil olup olmadığının tebligata şerh düşülmemesi nedeniyle geçersiz olduğu; mahkemece bu kişinin soyadı “...” olmasına rağmen tebligattaki ibarenin misafir anlamına geldiği düşünülerek aynı adrese 03/01/2013 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre yapılan tebligatın ise “MERNİS adresi” şerhli olarak yapılmaması nedeniyle geçersiz olduğu anlaşılmakla, sanık ...’in öğrenme üzerine 08/04/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun"un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
10/01/2012 tarihli yakalama ve muhafaza altına alma tutanağına göre, müştekiye ait laptopu satmaya çalışırken yakalanan sanık ...’in, bilgisayarı müştekinin iş yerinden diğer sanık ... ve yaş küçüklüğü nedeniyle ayrıca yargılanan suça sürüklenen çocuk ... ile birlikte çaldığını söylediği, diğer sanıkların da yakalanmasının ardından, sanıkların çaldıkları malzemelerin bir kısmını ...Bar adlı iş yerine sakladıklarını söyledikleri, malzemelerin bir kısmının gösterdikleri yerden alınarak müştekiye teslim edildiği, sanık ...’ın ise bir kısım malzemeyi suça sürüklenen çocuk ... ile birlikte ... Oto Kiralama adlı işyerine sattıklarını söylediği, bu malzemelerin de bu iş yerinden alınarak müştekiye teslim edildiğinin anlaşılması karşısında, müştekiden soruşturma aşamasında gerçekleşen kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği sorularak kabulü halinde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın TCK"nın 168/1-4. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 25/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.