Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2350 Esas 2019/13027 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2350
Karar No: 2019/13027
Karar Tarihi: 24.09.2019

Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2350 Esas 2019/13027 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hakaret ile kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak, kasten yaralama suçuna verilen cezanın nitelik ve niceliğine göre, kararın temyiz edilemez olduğuna karar verildi. Hakaret suçuyla ilgili temyiz isteği reddedildi. Mahkeme, sanığın eyleminin meşru müdafaa sınırları içinde olduğunu belirtti ancak buna rağmen ceza verildiğini tespit etti. Bunun üzerine karar bozuldu. Ancak, bu aykırılığın temyiz edilen kararın hüküm fıkrasındaki \"ceza verilmesine yer olmadığına\" ibaresinin çıkarılarak yerine \"\"5271 sayılı CMK\"nın 223/2-d maddesi gereğince sanığın beraatine\"\" şeklinde düzeltilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. ve 322. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 25/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/2-d maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2018/2350 E. , 2019/13027 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda, öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nün tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Eyleme, yükletilen suça ve ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik katılan ...’nün temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 25/1. maddesi gereğince meşru müdafa sınırları içinde kaldığının kabulüne karşın, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden CMK"nın 223/4-d maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ...’nün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasındaki "ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin çıkarılarak yerine ""5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi gereğince sanığın beraatine"" ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.