Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5458 Esas 2019/5293 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5458
Karar No: 2019/5293
Karar Tarihi: 09.09.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5458 Esas 2019/5293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, 10. Ceza Dairesi tarafından verilmiştir ve suç kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçudur. Sanık, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sebebiyle mahkum edilmiştir. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK’nın 191. maddesinde yapılan değişikliklerin yürürlüğe girdiği tarihten önce işlenen suçlarla ilgili bir infaz açıklaması bulunmaktadır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2019/373 karar sayılı ilamı dikkate alınarak, Sanığa, Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce yapılacak ikinci bir tebligat yapılmasına gerek olmadığı kararı verilmiştir. Mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine uygun şekilde diğer temyiz itirazlarının reddedildiği kararda, sanığın bilinen son adresine usulüne uygun meşruhatlı davetiye tebliğ edilmeden duruşmadan haberdar edilmediği ve savunma hakkının kısıtlandığı belirtilmiş ve bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddelerine ilişkin detaylı bilgi verilmemiştir.
10. Ceza Dairesi         2018/5458 E.  ,  2019/5293 K.

    "İçtihat Metni"

    :
    Mahkeme :.... 2. Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK’nın 191. maddesinde yapılan değişikliklerin yürürlüğe girdiği 28/06/2014 tarihinden önce işlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından dolayı verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazı amacıyla gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin tebliğine rağmen başvuruda bulunmayan sanığa, Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce bu hususta ikinci bir tebligat yapılmasına gerek bulunmadığına ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02/05/2019 tarihli ve 2018/172 esas, 2019/373 karar sayılı ilamı dikkate alınarak tebliğnamede yer alan bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Dairemizin 19.09.2016 tarih ve 2013/10163 esas, 2016/2174 karar sayılı bozma kararı sonrası sanığın bilinen son adresine usulüne uygun meşruhatlı davetiye tebliğ edilerek duruşmadan haberdar edilmediği gibi, bozmaya karşı beyanları alınmadan hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.