MAHKEME KARARI : Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/06/2014 Tarih,
HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇ : Hırsızlık



Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda; 5237 sayılı TCK’ nun 142/1-e, 143, 62 maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/06/2014 tarih, 2013/210 Esas ve 2014/494 Karar sayılı kararına ilişkin sanığın temyizi üzerine;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 20/03/2019 tarih, 2018/8599 Esas ve 2019/3696 Karar sayılı kararıyla;
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Hükümden sonra T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal
kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlelerin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 05.12.2019 Tarih ve 2019/115434 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
“ Turgutlu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanık ... hakkında, müşteki ..."e karşı hırsızlık suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığı ve Turgutlu 2.Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama neticesi 19/06/2014 tarihli ve 2013/210 E - 2014/494 K sayılı karar ile, sanığın hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-e, 143, 62 ve 53. Maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
Hırsızlık suçundan kurulan bu hükme karşı sanığın temyiz itirazı üzerine, Cumhuriyet Başsavcılığımızın 09/06/2016 tarih ve 2015/17168 No.lu onanma talepli tebliğname düzenlenip, Yüksek Dairenizin 20/03/2019 gün ve 2018/8599 E - 2019/3696 K sayılı kararı ile;
"1-Hükümden sonra T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlelerin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA" karar verildiği” belirtilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
":Mahkemesi tarafından sanığın 25/11/2013 tarihinde savunmasının alındığı ve savunmasında duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebinin bulunmadığı ve sanığın aynı yargı çevresi içerisinde başka bir suçtan Turgutlu A3 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu, bu durumun duruşma zaptında da yer aldığı ve sanığın "duruşmalardan vareste tutulmaya" dair talebi bulunmadığı halde mahkumiyet kararının verildiği 19/06/2014 tarihli duruşmaya katılımı sağlanmadan yokluğunda karar verilmek suretiyle CMK"nın 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlandığının anlaşılması karşısında hükmün bozulması yerine düzeltilerek onanması nedeniyle, Yüksek Dairenizin 20/03/2019 gün ve 2018/8599 E - 2019/3696 K sayılı hırsızlık suçundan sanık ... hakkında verilen düzeltilerek onama ilamına yönelik olarak itiraz talebinde bulunulması gerektiği kanaatine varıldığı” belirtilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
“ Yukarıda açıklanan gerekçelerle Yüksek Dairenizin 20/03/2019 gün ve 2018/8599 E - 2019/3696 K sayılı hırsızlık suçundan sanık ... hakkında verilen düzeltilerek onama ilamının yeniden incelenerek kaldırılması, yukarıda açıklanan gerekçeler ile kararının bozulmasına karar verilmesi, itirazımızın yerinde görülmediği takdirde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi hususu itirazen arz ve talep olunur.” şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
İTİRAZIN KAPSAMI;
Başka suçtan Turgutlu A3 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık ...’nın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK" nun 196. maddesine aykırı davranıldığından bahisle sanık ... yönünden Dairemizin düzeltilerek onama kararının kaldırılması istenmiştir.
KARAR;
“Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 Tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 Tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Turgutlu A3 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlandığı anlaşılmıştır.
Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.12.2019 tarih ve 2019/115434 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 20/03/2019 Tarih, 2018/8599 Esas ve 2019/3696 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,
Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
“Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 Tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Turgutlu A3 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK" nun 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.