MAHKEME KARARI : Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07/02/2017 Tarih,
HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇ : Hırsızlık



Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda; 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi gereğince 3 kez 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07/02/2017 Tarih, 2016/778 Esas ve 2017/159 Karar sayılı kararına ilişkin sanığın temyizi üzerine;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 05/06/2018 Tarih, 2018/369 Esas ve 2018/8364 Karar sayılı kararıyla;
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Sorgun Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/496 Esas ve 2006/482 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin,TCK"nun 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca ""Suç işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nun 58.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesinin infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 28.11.2019 Tarih ve 2019/101106 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
“Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2017 tarih ve 2016/778 Esas 2017/159 Karar sayılı kararı ile hükümlü ... hakkında TCK"nun 142/1-b maddesi gereğince üç kez 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükümlü hakkında Sorgun Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/496 E 2006/482 K sayılı kararı nedeniyle TCK.nun 58/6-7 nci maddesi gereğince hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği, kararın 05/06/2018 tarihinde kesinleştiği; Ancak Sorgun Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/496 E 2006/482 K sayılı kararında 5728 Sayılı Kanunun 562. Maddesi ile CMK"nun 231. Maddesinde yapılan lehe değişiklik nedeniyle uyarlama yargılaması ile yeniden ele alınarak 09/01/2009 tarihli ek kararla hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, sanığın sabıkasında söz konusu suç tarihinden önce başka tekerrür uygulanmasına uygun suç da bulunmadığı” belirtilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
"Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2017 tarih ve 2016/778 Esas 2017/159 Karar sayılı kararı ile hükümlü ... hakkında TCK"nun 142/1-b maddesi gereğince üç kez 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükümlü hakkında Sorgun Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/496 E 2006/482 K sayılı kararı nedeniyle TCK.nun 58/6-7 nci maddesi gereğince hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği, kararın 05/06/2018 tarihinde kesinleştiği; Ancak Sorgun Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/496 E 2006/482 K sayılı kararında 5728 Sayılı Kanunun 562. Maddesi ile CMK"nun 231. Maddesinde yapılan lehe değişiklik nedeniyle uyarlama yargılaması ile yeniden ele alınarak 09/01/2009 tarihli ek kararla hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, sanığın sabıkasında söz konusu suç tarihinden önce başka tekerrür uygulanmasına uygun suç da bulunmadığı, dolayısıyla tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının anlaşıldığı” belirtilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
“ Yüksek Dairenizin, Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2017 tarihli ve 2017/159 sayılı kararına ilişkin 05.06.2018 gün ve 2018/369- 2018/8364 E.K. sayılı onama ilamının kaldırılarak sanık hakkında mahkumiyet hükmünün mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infazına dair hüküm cümlesinin hükümden çıkarılmak suretiyle düzeltilerek onanması ; Yüksek Daireniz isteğimizi kabul etmediği takdirde dava dosyasının itiraz incelemesi için, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesine karar verilmesi itirazen arz ve talep olunur." şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü.
İTİRAZIN KAPSAMI;
Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Sorgun Asliye Ceza Mahkemesi"nin 31.10.2006 Tarih, 2005/496 Esas ve 2006/482 Karar sayılı ilamında 09.01.2009 tarihli ek karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeni ile bu kararın, 5237 sayılı TCK’ nun 58/1 maddesinde tanımı yapılan suç tarihinden önce işlenen suçtan dolayı verilen kesinleşmiş mahkumiyet hükmü mahiyetinde bulunmadığı, ayrıca sanığın adli sicil kaydında TCK’ nun 58. maddesinin uygulanmasına esas teşkil edebilecek başka mahkumiyet hükmü de bulunmadığının anlaşılması nedeni ile Dairemizin onama kararının kaldırılarak sanık hakkında tekerrür uygulanmasına dair hüküm fıkrasının çıkarılması ile hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmesi talep edilmiştir.
KARAR;
Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Sorgun Asliye Ceza Mahkemesi"nin 31.10.2006 Tarih, 2005/496 Esas ve 2006/482 Karar sayılı ilamında 09.01.2009 tarihli ek karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeni ile bu kararın, 5237 sayılı TCK’ nun 58/1 maddesinde tanımı yapılan suç tarihinden önce işlenen suçtan dolayı verilen kesinleşmiş mahkumiyet hükmü mahiyetinde bulunmadığı, ayrıca sanığın adli sicil kaydında TCK’ nun 58. maddesinin uygulanmasına esas teşkil edebilecek başka mahkumiyet hükmü de bulunmaması nedeni ile sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı anlaşılmıştır.
Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.11.2019 Tarih ve 2019/101106 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 05/06/2018 Tarih, 2018/369 Esas ve 2018/8364 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında hırsızlık suçlarından verilen onama kararının KALDIRILMASINA,
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Sorgun Asliye Ceza Mahkemesi"nin 31.10.2006 Tarih, 2005/496 Esas ve 2006/482 Karar sayılı ilamında 09.01.2009 tarihli ek karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeni ile bu kararın, 5237 sayılı TCK’ nun 58/1 maddesinde tanımı yapılan suç tarihinden önce işlenen suçtan dolayı verilen kesinleşmiş mahkumiyet hükmü mahiyetinde bulunmadığı, ayrıca sanığın adli sicil kaydında TCK’ nun 58. maddesinin uygulanmasına esas teşkil edebilecek başka mahkumiyet hükmü de bulunmaması nedeni ile sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin uygulanmasına dair bölümün çıkarılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.