Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2327 Esas 2018/7816 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, davacının anataşınmazda zemin kat 1. nolu bağımsız bölümün maliki olduğunu, davalıların ise diğer kat malikleri olduğunu, pis su tesisatının dairesine zarar verdiğini, pis su tesisatının apartmanın ortak yerinde olduğunu, meydana gelen hasarın giderilmesi ve pis su tesisatının tamirine tüm kat maliklerinin Kat Mülkiyeti Kanununa göre katılması gerektiğini, dairedeki hasarı ve pis su tesisatının tamirinin ne kadara mal olacağının tespitini yaptırmak için ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/174 D.İş sayılı dosyasından talepte bulunduğunu, dairedeki hasar ve pis su tesisatının tamiri için 13.600,00 TL KDV hariç masraf gerektiğini, kat maliklerine yaptığı tüm müracatların sonuçsuz kaldığını, her kat maliki başına düşen 2.720,00 TL masrafın kendisine ödenmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 1.500,00 TL"nin davalı tüm kat maliklerinden müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ortak alandan kaynaklı zararın tahsili istemine ilişkindir.
Davacının talebinin ortak alan sayılan tesisat arızası nedeniyle taşınmazında meydana gelen zararın tahsili istemine ilişkin olduğu anlaşılmakla, mahkemece anataşınmaza ait mimari ve tesisat projesi temin edilerek ve yerinde uygulanarak arızanın ve zararın oluşumunun ortak alandan kaynaklanıp kaynaklanmadığının hiçbir tereddüte yer bırakmayacak şekilde açıklığa kavuşturulması ayrıca davacının savcılık ifadesinde kendisinin kapattığını belirttiği su giderinin arıza ve zararın oluşumunda etkisinin olup olmadığı hususunda konusunda uzman bilirkişiden rapor alınmak sureti ile belirlenmesi gerekmektedir.
Ayrıca kabule göre de davalıların hükmedilen zarar miktarından, kararın gerekçesinde arsa payı ile sorumlu oldukları belirtilerek hüküm kısmında müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03/12/2018 günü oy birliği ile karar verildi.