Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/3193 Esas 2014/3183 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3193
Karar No: 2014/3183
Karar Tarihi: 20.03.2014

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/3193 Esas 2014/3183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edilerek 3.000 TL adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak, sanık hakkında ayrıca kasten yaralama suçu veya diğer suçlardan mahkumiyet hükmü kurulmamıştır. Mahkeme kararı, sanığın hangi eyleminin direnme olup olmadığını belirtmediği için, bozulmuştur. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: Türk Ceza Kanunu'nun 265/1, 62, 50/1 ve 52/1. maddeleri; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi.
5. Ceza Dairesi         2014/3193 E.  ,  2014/3183 K.

    "İçtihat Metni"

    Görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 265/1, 62, 50/1 ve 52/1. maddeleri uyarınca 3.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Haymana Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2013 tarihli ve 2013/43 Esas 2013/94 sayılı Kararının;
    Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 265/5. maddesindeki "Bu suçun işlenmesi sırasında kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hâllerinin gerçekleşmesi durumunda, ayrıca kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır." şeklindeki düzenlemesinin mefhum muhalifinden, görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet hükmü kurulan sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış halleri bulunmayan kasten yaralama suçundan ayrıca mahkumiyet hükmü kurulamayacağı ve direnme suçu içinde değerlendirilebileceği, ancak sanığın hakaret, kasten yaralama eylemlerinin olmadığı ve hakaret suçundan da beraet kararı verildiği gibi başka bir eylemden de mahkumiyet hükmü kurulmadığı; atılı görevi yaptırmamak için direnme suçunda sanığın hangi eylemi yaptığı ve bunun direnme olup olmadığının gerekçede belirtilmediği ve tartışılmadığı halde sanık hakkında anılan suçtan mahkumiyet hükmü kurulmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 10/02/2014 gün ve 94660652-105-06-1025-2014-3050/9829 sayılı kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
    Sanık ... hakkında TCK"nın 265/1 ve 62. maddeleri ile verilen 5 ay hapis cezasından çevrili 3.000 TL adli para cezasına dair hükmün, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca doğrudan verilen adli para cezası olmadığı cihetle kesin nitelikte olmayıp, temyizinin mümkün bulunduğu, ancak hüküm kısmında verilen kararın kesin olduğu belirtilmek suretiyle tarafların yanıltıldığı, bu itibarla sanık müdafiin karara karşı vermiş olduğu bila tarihli kanun yararına bozma talebinin temyiz istemi mahiyetinde bulunduğu anlaşıldığından kesinleşmeyen hükme yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, Haymana Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2013 tarihli 2013/43-94 sayılı Kararı yönünden temyiz incelemesi yapılmak üzere tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 20/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.