Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/5056 Esas 2014/10288 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5056
Karar No: 2014/10288
Karar Tarihi: 15.10.2014

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/5056 Esas 2014/10288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından yargılanan sanıkların müştekiye ait aracı çalıp yakmaları şeklindeki eylemlerinin bir bütün halinde hırsızlık suçunu oluşturduğunu ve bu şekilde değerlendirilmesi gerektiğini, ancak hükümde bu durumun gözetilmediği ve eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanık S.. D.. hakkında TCK'nın 143. maddesi uygulanarak savunma hakkının kısıtlanması ve TCK'nın 152. maddesinin 2. fıkrasında yapılan değişiklik nedeniyle sanıkların hukuki durumunun yeniden takdir ve tayin edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, 226/2. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden yapılan bu uygulamanın hukuka uygun olmadığı vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 143. ve 152. maddeleri kararda yer almaktadır.

9. Ceza Dairesi 2014/5056 E. , 2014/10288 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2009/76497
Mahkemesi : Çarşamba 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28.11.2008
Numarası : 2008/48 – 2008/435
Suç : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanıkların müştekiye ait aracı yararlanmak amacıyla bulunduğu yerden çalıp daha sonra Donurlu Köyü yoluna götürerek yakmaları şeklindeki eylemlerinin bir bütün halinde hırsızlık suçunu oluşturacağı, hukuki durumlarının buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden her iki suçtan mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Şikayetçinin, sabah saat 08.00 sıralarında evden çıkarak işyerine geldiğinde aracının çalındığını gördüğünü beyan etmesi, sanıkların da aracı bulunduğu yerden ne zaman çaldıkları konusunda herhangi bir bilgi vermemeleri karşısında; hırsızlık suçunun geceden sayılan zaman diliminde işlenip işlenmediğinin tespiti bakımından bu hususun sanıklara sorulduktan sonra eylemlerinin geceden sayılan zaman diliminde işlenip işlenmediğinin belirlenmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Kabul ve uygulamaya göre de;
a- İddianamede talep edilmemesi karşısında CMK"nın 226/2. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden sanık S.. D.. hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b- Hüküm tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 65. maddesiyle TCK"nın 152. maddesinin 2. fıkrasında yapılan değişiklik karşısında sanıkların hukuki durumlarının yeniden takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, her iki suçtan hükmedilen toplam ceza üzerinden kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.