Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/89 Esas 2017/5233 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ANKARA 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Suç tarihinde Adana ilinden Ankara’ya suça konu esrar maddesini naklederken yakalanan ve hükümden önce ölmesi nedeniyle hakkında düşme kararı verilen sanık ...’in, Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 24.04.2009 tarihli ilk celsesinde alınan savunmasında, suça konu esrar maddesini diğer sanık ...’in isteği üzerine Ankara’ya götürmek konusunda sanıkla anlaştıklarını beyan etmesi; sanık ...’in de aynı celsede alınan savunmasında, sanık ...’e esrarı gösterip otobüsle Ankara’ya götürmesini, kendisine de içeceği esrarı ücretsiz vereceğini teklif ettiğini kabul etmesi nedeniyle suçunun ortaya çıkmasına yardım ve hizmet etmesi nedeniyle, sanık hakkında TCK"nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-) Ankara Kriminal Polis Laboratuvar"ınca alınan tanık numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-) TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, TCK’nın 53. maddesinin (3.) fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, sanıkların kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi”nden yoksun bırakılmasının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden, yoksunluğun tümü için koşullu salıverilmeye kadar sürmesine karar verilmesi ve 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA,17.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.