Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7854 Esas 2020/6660 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7854
Karar No: 2020/6660
Karar Tarihi: 02.12.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7854 Esas 2020/6660 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Olayda, sanığın aracıyla seyrederken yolda karşıya geçmeye çalışan yaya ve oğluna çarpması sonucu iki kişi yaralanmıştır. Mahkeme, kanıtların ve kovuşturma sonuçlarının değerlendirilmesi sonucu, sanığın yargılanmasında hukuka aykırılık olmadığına ancak, hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde kanuna aykırı davranıldığına hükmetmiştir. Bu nedenle, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 89/4 maddesi: Taksirle yaralama suçu
- TCK'nın 62 maddesi: Hapis cezasını adli para cezasına çevirme
- TCK'nın 50/1-a maddesi: Adli para cezası miktarını belirleme
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Adli para cezası belirleme kriterleri
- TCK'nın 53/6 maddesi: Adli para cezasının ödenmesi süresi

12. Ceza Dairesi 2019/7854 E. , 2020/6660 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü 18:45 sıralarında, azami hız sınırı 30 km/sa olan ve aydınlatması bulunan meskun mahalde, orta refüjle bölünmüş, orta refüj üzerinde “Yaya geçidi” levhası bulunan, tek yönlü, 6,8 metre genişliğinde kuru düz asfalt yolda, sanık yönetimindeki otomobil ile seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde, yolun sağından soluna geçmekte olan yaya ... ile 7 yaşlarındaki oğlu ..."a, aracını sol ön kesimi ile seyrettiği sol şeritte çarpması sonucu, sanığın asli kusurlu olarak iki kişinin yaralanmasına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.