Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11669 Esas 2018/1019 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11669
Karar No: 2018/1019
Karar Tarihi: 05.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11669 Esas 2018/1019 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak kabul ettiği sanığın hırsızlık suçu nedeniyle verilen cezası temyiz edildi. Kararın incelenmesi sonucu, suçun nitelendirmede usul ve yasaya uygun olduğu ve diğer temyiz itirazlarının da yerinde görülmediği belirtildi. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararı uyarınca, TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde yer alan \"seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına\" hükmünün uygulanamayacağına dikkat çekilerek, sanığın temyiz itirazı kabul edildi ve hükmün BOZULMASINA karar verildi. Kararın yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği, TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünün çıkartılması ve yerine belirli hakların yoksun bırakılması cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: TCK'nın 141/1-b maddesi, TCK'nın 53/1. maddesi ve 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına.

13. Ceza Dairesi 2016/11669 E. , 2018/1019 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlık suçunun konusunun katılanın evinin önünde park halinde bulunan bisiklet olduğunun anlaşılması karşısında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesi yerine aynı yasanın 141/1-b maddesi ile uygulama yapılması sonuç cezaya etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.