MAHKEMESİ : Ankara 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/06/2012
NUMARASI : 2011/877 E - 2012/514 K

Taraflar arasındaki “hizmet tespiti” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 13. İş Mahkemesi’nce davanın reddine dair verilen 24.04.2008 tarih ve 2004/534 E., 2008/246 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili ile davalılardan S.. B.. vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi’nin 02.11.2009 tarih ve 2008/12253 E., 2009/16541 K sayılı ilamı ile;
“…1-Davalı S.. B.. (devredilen SSK Genel Müdürlüğü) vekilinin temyiz istemi yönünden;
Mahkemece davanın reddi yönünde hüküm kurulmuş olup, avukatlık ücreti, yargılama gideri, karar ve ilam harcı konusunda davalı Kurum aleyhine herhangi bir hata da bulunmadığı belirgin olmakla, temyiz yoluna başvurulmasında hukuki yarar yokluğu nedeniyle davalı Kurum vekilinin temyiz isteminin reddine;
2-Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden; Davacı dava konusu apartmanda 1991 Ekim ayından 10.03.2004 tarihine kadar kapıcı olarak çalıştığının tesbitini istemiş, mahkemece, davacının kapıcılık yaptığına dair yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığından davanın reddine karar verilmiştir.Tanık ifadelerinden ve davalı apartman yönetiminin cevabından, davacının dava konusu apartmanın alt katında eşi ve çocukları ile birlikte oturduğu, eşinin başka işyerinde çalıştığı, apartmanın daha önce kömür ile ısındığı daha sonra doğal gaza geçildiği, apartmanın kapıcılık hizmetlerinin kim tarafından yerine getirildiği konusunda açıklık bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenlerle mahkemece, apartmana ait karar defteri, varsa, ödeme belgeleri, apartmanda kaç ailenin oturduğu, apartmanın niteliği, davacının oturduğu yerin kapıcı dairesi olup olmadığı, kira verip vermedikleri, elektik, su gibi aboneliklerin başlangıç tarihleri, davacının eşinin nerede ve ne şekilde, ne zamandan itibaren çalıştığı üzerinde durulmak, komşu apartman sakinleri ve yakın esnafın da şahit olarak dinlenmesi, muhtardan ikametgah kayıtları istenerek, konunun kamu düzenine ilişkin olması nedeniyle, gereken özen gösterilerek sonucuna göre hüküm verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması, usüle ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır...”
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, davacının 1991-10.3.2004 dönemindeki sigortalı hizmetlerinin tespiti istemine ilişkindir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.  
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Dairenin bozma kararında açıklanan nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 17.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.