Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16245 Esas 2019/8935 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16245
Karar No: 2019/8935
Karar Tarihi: 05.12.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16245 Esas 2019/8935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddelerinde belirtilen hükümler dikkate alınmadan sanığa yapılan ön ödeme önerisine göre karar verilmesi gerekirken bu göz önünde bulundurulmamıştır. Bu sebeple hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri
- 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası
- Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesinin 4. ve 5. fıkraları

11. Ceza Dairesi 2017/16245 E. , 2019/8935 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki ‘Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz’ ve 5. fıkrasındaki ‘Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgisi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz’ hükümleri karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek sanığa ön ödeme önerisinde bulunulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini, gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.