Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16049 Esas 2020/8776 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16049
Karar No: 2020/8776
Karar Tarihi: 06.07.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16049 Esas 2020/8776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın silahla tehdit suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Karar temyiz edildiği için dosyanın incelenmesi sonucu, savunma hakkının kısıtlanması, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kanuna uygun olmadığı, denetim süresinin gerekçesiz olarak uzatılması ve hak yoksunluklarının gözetilmemesi gibi sebeplerle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesi (suçun niteliğine göre ceza miktarını belirleyen madde)
- 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi (savunma hakkının korunması hususunda düzenleme)
- 231/8. madde (hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda düzenleme)
- 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi (hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda düzenleme)
- TCK'nın 51/3. maddesi (erteleme hakkına ilişkin madde)
- TCK'nın 53/1-3. maddesi (hak yoksunluğuna ilişkin madde)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (temyiz yoluyla kararın bozulabileceği hususunda düzenleme)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (bozulan kararın yeniden incelenmesine ilişkin düzenleme)

4. Ceza Dairesi 2016/16049 E. , 2020/8776 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, tebliğnamede sanık ..."nın ismi yazılmış ise de; hükmün sadece sanık ... tarafından temyiz edildiği anlaşılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-İddianamede 5237 sayılı TCK"nın 29. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, sanığa bu maddenin uygulanmaması ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanınmadan karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığın sabıkasında görülen kararın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasına geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, sanık hakkında "hükmün açıklanmasınnın geri bırakılması kararı bulunması nedeniyle" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesine karşın, erteleme nedeniyle TCK"nın 51/3. maddesi gereğince, denetim süresinin gerekçe gösterilmeksizin alt sınırdan uzaklaşılarak 2 yıl olarak belirlenmesi,
4-Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 53/1-3. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.