MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/03/2018 tarih ve 2015/100 E- 2018/147 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 18/04/2019 tarih ve 2018/1034 E- 2019/487 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Bulgaristan uyruklu olduğunu, "STADİUM" ibareli markayı 16 ve 34. sınıf ürünlerde uzun zamandan beri kullandığını, markanın ilk ihdas edeni ve kullananı olarak gerçek hak sahibi olduğunu, buna karşın davalının "STADİUM" ibareli markayı 34. sınıf ürünler için 2006/66843 sayı ile adına marka olarak tescil ettirdiğini, bu sebeple davacının 2012/85396 sayılı marka tescil başvurusunun 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca reddedildiğini, ret kararının iptali istemiyle açtıkları davanın kabul edildiğini ve kararın Yargıtay tarafından onandığını, bunun yanında davalının adına tescilli markayı kullanmadığından iptali istemiyle dava açtıklarını, davalının 2006/66843 sayılı markayı kullanmadığı tespit edilerek iptal kararı verildiğini, davalının iptal kararının sonuçlarını bertaraf etmek için 22.03.2013 tarihinde "STADİUM slims şekil" ibareli, 34.sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2013/71484 kod numarası verilen başvuruya müvekkilince kötüniyet, tanınmışlık, önceye dayalı hak sahipliği ve iltibas vakıasına dayanarak başvurunun reddi istemi ile itirazda bulunulduğunu, itirazlarının TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, "STADİUM slims şekil" ibareli başvurunun tescilinin müvekkilinin gerçek hak sahibi olduğu "STADIUM" esas ve ayırt edici unsurlu Türkiye"de tescilsiz olan markaları ile iltibasa sebebiyet vereceğini ileri sürerek, TPMK YİDK"nın 2015-M-370 sayılı kararının iptaline ve davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ...vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davacının Türkiye"de davalıdan önce tescil edilmiş bir markasının bulunmadığı, davalının ilk olarak 05.06.2006 tarihinde "STADIUM" ibareli 34. sınıf ürünleri içeren markayı adına tescil ettirdiği, anılan markanın yargılama konusu son başvurunun yapıldığı tarihte ve halen hükmünü sürdürdüğü, davacının, davalıya ait 2006/66843 sayılı markanın kullanmama nedeniyle iptali istemiyle açtığı davanın, 556 sayılı KHK"nın 14. maddesinin Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilmesi ve beliren Yüksek Yargı İçtihatları karşısında artık kabulüne olanak bulunmadığı, yargılama konusu başvurunun kullanmama nedeniyle iptal kararı verilmesinden önce gerçekleşmiş olduğu, davalının yargılama konusu olan başvurusu ile önceki markasının ve kapsamlarının da aynı olduğu, bu sebeple davalının seri marka uygulamasından kaynaklı kazanılmış hakkının olduğu, kazanılmış hakkın bulunduğu yerde kötüniyetten bahsedilemeyeceği, ülkesellik ilkesi gereği 2006 yılından evvel Türkiye"de kullanılmayan ve anılan tarih itibariyle Paris Sözleşmesine taraf bir ülkede tanınmışlık vasfı bulunmayan bir işaretin Türkiye"de başkası tarafından marka olarak tescilinin mümkün olduğu, bu tescilden kaynaklı seri marka olarak tescil edilen bir markanın anılan tarihten sonra edinilen tanınmışlık vasfına dayalı olarak engellenmesinin de mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, 6769 sayılı Kanun"un geçici 1. maddesi uyarınca somut uyuşmazlığın 556 sayılı KHK hükümlerine göre çözümlenmesinin gerektiği, diğer deyişle 6769 sayılı Kanun hükümlerinin işbu uyuşmazlığa uygulanamayacağı, 556 sayılı KHK"nın 14. maddesinin ise Anayasa Mahkemesi"nin 14.12.2016 gün ve E.2016/148, K.2016/189 sayılı kararıyla iptal edildiği, anılan kararın 06.01.2017 günlü Resmi Gazete"de yayımlandığı, dolayısıyla kullanmama nedeniyle marka iptali davalarının yasal dayanağı kalmadığı, ülkemizin taraf olduğu uluslararası sözleşmelerde de kullanma yükümlülüğü getiren bir hükmün olmadığı, TRIPS"in 19. maddesi hükmünün marka için kullanma yükümlülüğü getirmediği, aksine ülkelerin markanın kullanım zorunluluğunu getirmekte serbest olduğunu bir ilke olarak ortaya koyduğu, ancak eğer böyle bir zorunluluk getirilmişse, bu sürenin üç yıldan az olamayacağının belirtildiği, bu nedenle davacı vekilinin istinaf itirazlarının yerinde olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.