MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet, sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerin temyizine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a- Sanıkların, görevi yaptırmamak için direnme eylemlerini TCK"nın 6/1-d maddesine göre yargı görevi yapan kişilerden sayılan katılan avukata karşı, birden fazla kişiyle ve silahla gerçekleştirdikleri halde sanık ... hakkında TCK"nın 265/2. ve 3. maddelerinin; sanık ... hakkında ise aynı Yasanın 265/2-3-4. maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Sanıkların, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiille direnmesine karşın, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
c-Sanık ... hakkından iddianamede 6136 sayılı Yasanın 15/son maddesi talep edilmesine rağmen ek savunma hakkı verilmeden aynı Yasanın 15/1. maddesi uyarınca hüküm kurularak CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
d-Sanıktan ele geçen bıçağın 6136 sayılı Kanun kapsamında yasak niteliği haiz bıçak olup olmadığı hususunda yöntemine uygun rapor alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
e- Sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan geçmiş hükümlülüklerinin silinme koşullarının oluşması karşısında, CMK’nın 231/6-b maddesinde açıklanan "kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları" irdelenip, yeniden suç işleyip işlemeyeceği yönünde nasıl bir kanaate varıldığı açıklanmadan “sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan mahkum olması ayrıca yasak koşullarının oluşmaması” biçimindeki kanuni ve yerinde olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
f- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/01 /2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.