Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/299 Esas 2020/309 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, yüklenici firma tarafından işten çıkartılan dava dışı işçi tarafından alacak davası açıldığını, davanın kabul edildiğini, alacakların tahsili talebiyle icra takibi başlatıldığını, davacının icra dosyasına ödeme yaptığını, Sağlık Bakanlığı ile davalı şirketler arasında hizmet alımına yönelik olarak yapılmış olan ihale sözleşmesi ve eki şartnameler doğrultusunda çalıştırılan işçilerin tüm alacak ve haklarından ihaleyi alan şirketin sorumlu olacağının sözleşme içeriğinde düzenlendiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin dair hakları saklı kalmak kaydı ile 27.307,02 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, sözleşme hükümlerine göre işçiye ödenecek olan tazminatlardan davalı yüklenici işçiyi çalıştırdığı kendi dönemiyle sınırlı olarak sorumlu olduğu, davacı tarafından ödenmiş işçi alacaklarını rücuan talep etme hakkına sahip olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Yasa"nın 13/j maddesi uyarınca temyiz eden davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.