MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın, müştekiye yönelik hırsızlık suçunu Sabiha Gökçen Havalimanınında bulunan mescidin içerisinde işlediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28.02.2017 tarih, 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 28.06.2014 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile TCK"nun 142/1-a maddesindeki “Kamu kurum ve kuruluşlar” ile “İbadete ayrılmış yerlerde bulunan” cümlelerinde herhangi bir değişiklik yapılmamış olsa bile bu yerler aynı zamanda bina vasfında olduğundan dolayı bir fiille 2 bendin (142/1-a ve 142/2-h) ihlal edilmesi nedeniyle TCK"nun 44. maddesi gereği ağır olan TCK"nun 142/2-h, maddesine göre cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği halde, aynı Yasa"nın 142/1-a maddesi gereğince hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2)Tüm dosya kapsamına göre, sanığın hırsızlık eylemini gece vakti sayılan zaman diliminde işlediği sabit olduğu halde, hakkında TCK’nun 143. maddesinin uygulanmaması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3)Müştekinin duruşmada zararının giderilmemiş olduğunu beyan etmesine rağmen, yasal şartları oluşmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/1. maddesinin uygulanması suretiyle cezasından indirim yapılması,
4)Hüküm tarihine kadar yapılan ve sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama gideri toplamı olan 13,55 TL’nin, 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu, bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
5)Sanık ...’ın tekerrüre esas alınan mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı Kanun"un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nun 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak ayrıca tekerrüre esas alınacak başka ilam olup olmadığı da değerlendirilerek sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6)Mükerrir olan sanık hakkında TCK’nun 58/6-7. maddesi gereğince “Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazından sonra 1 yıl denetim süresinin belirlenmesi,
7)T.C. Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 16/12/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.