4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/1127 Esas 2020/3889 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1127
Karar No: 2020/3889
Karar Tarihi: 12.05.2020

4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/1127 Esas 2020/3889 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 4733 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan hükümlü olduğunu ancak suça ilişkin düzenlemelerin değiştiğini ve sanık lehine hükümler içeren yeni kanun maddeleri yayımlandığını belirtmiştir. Bu nedenle, temel ceza belirlendikten sonra yeni kanun maddeleri de dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğini ve uygulama şeklinin yerel mahkemeye ait olduğunu vurgulamıştır. Bu sebeple, yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Kanun
- 5607 sayılı Kanunun 3/18., 3/22. ve 5/2. maddeleri
- 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2017/1127 E. , 2020/3889 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, nakil aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.