Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/8996 Esas 2017/3241 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı kooperatifin müvekkili aleyhine 2008 yılı itibariyle aidat alacağı iddiası ile kötü niyetli icra takibi başlattığını, müvekkilin icra tehdidiyle dosyaya 5.590 TL yatırmak zorunda kaldığını, ... 2. İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2012/312 Esas 2012/832 Karar sayılı ilamı ile ödeme emrinin iptaline karar verildiğini ileri sürerek icra dosyasına ödediği 5.590 TL’nin ödeme tarihinden itibaren ticari reeskont faizi ile birlikte davalıdan istirdartına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili paranın ... 10. İcra Müdürlüğü hesabında bulunduğunu, kooperatif üyeliği devam eden davacının aidat borçlarından sorumluluğunun da devam ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı kooperatif tarafından yapılan icra takibinde gönderilen ödeme emrinin iptalinden sonra davalı kooperatif tarafından davacıya yeniden ödeme emri tebliğ edilmediğinden, paranın icraya yatırılma nedeni de bu şekilde kalmadığından davanın kabulü ile davacı tarafından icra dosyasına yatırılan paranın davacıya iadesine, yatırılan para kooperatife ödenmediğinden faiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İcra veznesine yatan paranın davacıya ödenmesine ilişkin verilen hüküm takip işlemine ilişkin olduğundan mahkemece verilen karar, yerinde olmayıp; bunun yanı sıra paranın icra veznesinde olduğu, henüz davalı kooperatif uhdesine geçmediği sabit olup istirdat davasının koşulları da henüz oluşmadığından, dava erken açılmış olmakla bu aşamada açılan iş bu davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi uygun görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilin sair temyiz itirazlarının reddi ile mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.