Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/14764 Esas 2015/882 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 2.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/05/2014
NUMARASI : 2013/711-2014/328

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili; öncesinde davalının sadakatsiz davranışları nedeni ile müvekkilinin boşanma davası açtığını, davalının af dilemesi üzerine davasından feragat ettiğini, sonrasında tarafların birlikte yaşama devam ettiklerini, müşterek hayat devam ederken davalının müvekkili arayarak iş yerinde kalacağını söylediğini, müvekkilinin de ertesi gün davalıyı görmek için gittiğinde davalının eşyalarını alarak tatile gittiğini anladığını, ardından davalının davacıya karşı kasadaki para ve evrakları aldığı iddiası ile suç duyurusunda bulunduğunu, davacı için 5.000,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının davalıya sürekli haksız isnatlarda bulunduğunu,davacı boşanma davasından feragat ettikten sonra ortak yaşamın devam ettiğini, ancak davacının maddi kazanç elde etmek için sürekli tartışma çıkardığını, en son davalıyı manevi olarak taciz etmek için işyerine geldiğini, hakaretler savurduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 1.000,00 TL tedbir nafakasının karar tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Somut olayda hükmedilen tedbir nafakasının başlangıç tarihi karar tarihi olarak belirlenmiştir. 28/11/1956 tarih ve 15 E.-15 K.sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre nafaka ve nafakanın artırılması davaları kanundan doğan bir alacağın tespiti ve tahsili niteliğinde olup, davanın açıldığı tarihten itibaren hüküm ifade eder. Buna göre, nafakaya dava tarihten itibaren hükmetmek gerekirken; nafakanın karar tarihinden itibaren tahsiline yönelik hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Ne var ki; bu konunun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından hükmün HUMK 438/7, C2 hükmü ve 6100 sayılı HMK 370/2 ek 3/1.maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir. Bu itibarla hükmün 1.fıkrasında yer alan "karar tarihinden itibaren aylık 1.000,00 TL olmak üzere" ifadelerinin çıkarılarak yerine "dava tarihinden itibaren aylık 1.000,00 TL olmak üzere" ifadelerinin yazılarak hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 6.30 TL fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.01.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.