MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı, katkı payı alacağı

... ile ... aralarındaki katılma alacağı, katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair . Aile Mahkemesi"nden verilen 19.09.2013 gün ve 291/425 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

1- Davacı vekili, evlilik birliği içinde satın alma sonucu davalı adına tescil edilen 208 ada 13 parsel 29 nolu mesken, 124 ada 22 parsel 14 nolu mesken ile miras yoluyla davalıya intikal eden 127 ada 2 parsel üzerinde inşa edilen 2 katlı bina nedeniyle 175.000 TL" nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, 121.614,38 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 11.02.1983 tarihinde evlenmişler, 21.07.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 01.10.2010 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK"nun 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında eşler, başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden evlilik tarihinden 4721 sayılı yasanın yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM"nin 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı ve bu tarihten boşanma davasının açıldığı tarihe kadar 4722 sayılı Kanun"un 10. maddesi gereğince, TMK"nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.
Dava dilekçesinin içeriği ve iddianın ileri sürülüş şekline göre, 208 ada 13 parsel 29 numaralı meskenin 30.11.2000 tarihinde, 124 ada 22 parsel 14 numaralı meskenin 1992 yılında ve 127 ada 2 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki yapının 1. katının 1996, 2. katının ise 2005 yılında inşa edilmiş olmasına göre istek, 743 sayılı TKM"nin 170. maddesi gereğince taraflar arasında mal ayrılığının geçerli olduğu tarihte edinilen taşınmaza yapılan katkıdan kaynaklanan katkı payı alacağı ve 127 ada 2 parsel üzerindeki yapının 2. katı bakımından 4721 sayılı TMK"nun 202 ve devamı maddesine göre katılma alacağına ilişkindir.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, davacı evliliğin başından itibaren çalışarak gelir elde ettiğine, davalının dayandığı "16.10.2004 tarihli tutanaktır" başlıklı evliliğin devamında düzenlendiği davalı tarafından belirtilen adi yazılı belgenin boşanma kararının eki niteliğinde olmadıkça eşin mal rejiminin tasfiyesinden kaynaklanan alacak hakkını ortadan kaldırmayacağı anlaşılmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davalı vekilinin, 124 ada 22 parsel 14 numaralı meskene ilişkin temyiz itirazlarına gelince, dava konusu taşınmazın tam olarak hangi tarihte satın alınarak davalı adına tescil edildiği mevcut tapu kaydından anlaşılamasa da, taşınmazın evlilik birliği içinde 1992 yılında satın alınarak davalı adına tescil edilmişken 25.07.2005 tarihinde satış sonucu elden çıkarıldığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Eldeki dava taşınmazın elden çıkarılmasından yaklaşık 4 yıl sonra 2009 yılında açılmıştır. 4721 sayılı TMK"nun 235/1 maddesine göre tasfiyeye tabi tutulacak mallar mal rejiminin sona erdiği sırada mevcut bulunan mallardır.
Somut olayda mal rejiminin sona erdiği tarihten yaklaşık 4 yıl önce elden çıkarılan taşınmazın satım bedelinin varlığı ya da bu satım bedelinin davalının annesine ait kooperatif hissesinin edinilmesinde kullanıldığı davacı tarafından usulüne uygun olarak kanıtlanmadığından, bu taşınmaz yönünden talebin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde bu taşınmaza ilişkin bedeli de içerecek şekide fazla alacağa hükmedilmesi isabetsiz olmuş, temyiz itirazı yerinde bulunmuş, hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen yerel mahkeme kararının yukarıda 2. bentde gösterilen sebeple 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının 1. bentde gösterilen sebeple reddine, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 1.980,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.