Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/3422 Esas 2019/5233 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3422
Karar No: 2019/5233
Karar Tarihi: 04.09.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/3422 Esas 2019/5233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiş ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı için cezası infaz edilmemiştir. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı hapis cezasına çarptırılmış olsa da tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamıştır. Bu nedenle, kanun maddesi gereği tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerekmektedir. Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirini ihlal etmesi nedeniyle, mahkeme sanık hakkında yargılamaya devam etmiş ve hüküm kurmuştur. Bu karar, kanun maddelerine uygun olarak alınmıştır ve temyiz itirazları reddedilmiştir. 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ve TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası sanık lehine uygulanmamıştır. Ayrıca, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası da dikkate alınmıştır.

10. Ceza Dairesi 2018/3422 E. , 2019/5233 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :...Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında uyuşturucu madde kullanarak yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.