4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/21973 Esas 2020/3877 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/21973
Karar No: 2020/3877
Karar Tarihi: 12.05.2020

4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/21973 Esas 2020/3877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanığın 4733 sayılı Kanuna muhalefetten suçlu bulunarak hüküm giymesine karar verdi. Ancak, suçu işlediği tarih ile suçun düzenlendiği yasa maddesinin yürürlükten kaldırıldığı tarih arasında değişiklik olduğu için, yeniden yargılama yapılmak üzere dosya bozuldu.

Kararda, 4733 sayılı Kanun'un 8/4. maddesi kapsamında kalan bir suçun söz konusu olduğu belirtiliyor. Ancak, 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Kanun'un 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırıldığı ve yeni düzenlemelerin getirildiği ifade ediliyor. Sonuç olarak, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi için yeniden yargılama yapılması gerektiği belirtiliyor.

Kararda, suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 4733 sayılı Kanun, 6545 sayılı Kanun ve 7242 sayılı Kanun'un değiştirilen 5607 sayılı Kanun'un 3/18. maddesine atıfta bulunuluyor. Yine, 5607 sayılı Kanun'un 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası ile 3/22. ve 5/2. maddelerinin uygulama şartlarının somut olaya göre belirlenerek, cezaların karşılaştırılması ve sonuçlarına göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtil

7. Ceza Dairesi 2016/21973 E. , 2020/3877 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12/05/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.