Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/309 Esas 2020/308 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/309
Karar No: 2020/308
Karar Tarihi: 22.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/309 Esas 2020/308 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirketin temizlik işlerinde çalışan işçinin sözleşmesinin feshi nedeniyle işçi alacaklarının tahsiline ilişkin dava açtı. Davacı, müvekkili kurumun sorumluluğunun olmadığını ileri sürerek ödenen tutarın faiziyle birlikte davalıdan tahsil edilmesini talep etti. Mahkeme, davacının üst işveren olarak ödemiş olduğu işçilik bedelleri nedeniyle alt işveren olan davalıya rücu hakkı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Tarafların temyiz itirazları mahkemece reddedildi ve karar onandı. Kanuna göre onama harcı davalıdan alınacak, davacıdan harç alınması ise gereksizdir. Kanun maddeleri: 492 Sayılı Yasa'nın 13/j maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2019/309 E. , 2020/308 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı şirketin temizlik işlerinde çalışan dava dışı işçinin sözleşmesinin feshi nedeni ile işçi alacaklarının tahsiline ilişkin olarak dava açıldığını, davanın kabulüne dair kararın icra takibine konulduğunu, müvekkili kurumca icra dosyasına toplam 13.379,40 TL ödemenin 06.11.2013 tarihinde yapıldığını, taraflar arasında düzenlenen sözleşmeye göre işçilik alacakları konusundaki sorumluluğun yükleniciye ait olduğunu, müvekkili idarenin bu konuda sorumluluğunun bulunmadığını ileri sürerek ödenen 13.379,40 TL"nin ödeme tarihi olan 06.11.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının üst işveren olarak ödemiş olduğu işçilik bedelleri nedeniyle alt işveren olan ve aralarındaki sözleşme uyarınca işçilik ücretlerinden sorumlu olan davalıya rücu hakkı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 492 Sayılı Yasa"nın 13/j maddesi uyarınca temyiz eden davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.