Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7773 Esas 2020/6633 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7773
Karar No: 2020/6633
Karar Tarihi: 01.12.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7773 Esas 2020/6633 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/7773 E.  ,  2020/6633 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
    Temyiz edenler: Sanık, mahalli Cumhuriyet savcısı

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Dosya içeriğine göre; olay günü gece vakti, meskun mahal dışı iki şeritli bölünmüş asfalt Devlet karayolunda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile 1.40 promil alkollü olarak seyri sırasında yolun sağ tarafında bankette duraklayan otomobile çarpması sonucu bu otomobilin de önünde duran otomobile çarpıp şarampole yuvarlanması şeklinde meydana gelen ve bir mağdurun hayati tehlike geçirecek şekilde, 5 katılanın ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan ve sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyetine karar verildiği olayda,
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanığın kusura, ceza miktarına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık hakkında belirlenen 1 yıl 6 ay temel hapis cezasında, TCK"nın 22/3. maddesi gereğince 1/3 oranında artırım yapılırken 1 yıl 12 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası sonucu 3 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini;
    Kanuna aykırı olup, sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2 numaralı paragrafındaki "3 yıl 4 ay" ibaresi çıkarılarak yerine "1 yıl 12 ay" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/12/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.