2918 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30150 Esas 2020/9370 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/30150
Karar No: 2020/9370
Karar Tarihi: 01.07.2020

2918 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/30150 Esas 2020/9370 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 2918 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkum olduğunu ve hak yoksunluklarına hükmedilmese de hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğini belirtti. Dosya incelemesi sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği, yüklenen suçun doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun'da öngörülen suç tipine uyduğu, hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılık olmadığı tespit edildi. Ancak, suçun işlendiği yerin açıkça belirtildiği halde tespit edilememesi nedeniyle yargılama giderinin sanığa yükletilmesinin kanuna aykırı olduğu ve hüküm başka yönleri kanuna uygun olarak düzeltildikten sonra onanması gerektiği kararına varıldı. Kararda, suçun işlendiği Kanun maddesi olarak 2918 Sayılı Kanun'un gösterildiği; hüküm tarihi olarak ise 2020/9370 K. olarak belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/30150 E. , 2020/9370 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2918 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Dosya kapsamı ve sanığın altında imzası bulunan suç tutanağı uyarınca, suçun işlendiği yerin açık bir şekilde anlaşılmasına karşın, suçun işlendiği yerin tespitine yönelik keşif yapılmak suretiyle sebep olmadığı yargılama giderinin sanığa yükletilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, yargılama giderine dair hüküm fıkrası çıkarılarak yerine "Yargılama gideri, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesinde belirlenen terkin edilmesi gereken tutardan az olduğundan yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına " ibaresinin yazılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.