Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/13215 Esas 2015/1300 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, soybağının reddi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde; davacının davalı ... ile 2001 yılında evlendiği, evlilik devam ederken 17.11.2002 doğum tarihli ... adında kız çocuklarının dünyaya geldiği, tarafların 2006 yılında boşandığı, ... velayetinin anneye verildiği, boşanmadan sonra davalı ... davacıdan olmadığını ima eden mesajlar atmaya başladığı belirtilmiş ve küçük ... soy bağının reddine karar verilmesi istenmiştir. Mahkemece, asliye hukuk mahkemesi sıfatı ile davaya bakılarak, davacının iddiasının soybağının reddi davası olduğu, TMK.nun 289/1 madde ve fıkrasına göre hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesi ile dava reddedilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Görevin Belirlenmesi ve Niteliği başlıklı 1. maddesinde mahkemelerin görevinin ancak kanunla düzenleneceği ve göreve ilişkin kuralların kamu düzeninden olduğu belirlendiğinden bu husus mahkemelerce yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. Dava, Türk Medeni Kanunu"nun 286 ve devamı maddelerinde düzenlenen soybağının reddi istemine ilişkin olup, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesinde 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere (TMK m.118-395) kaynaklanan bütün davalarda aile mahkemesinin görevli olduğu hükme bağlandığı ve aile mahkemesi kurulmayan yerlerde Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen asliye hukuk mahkemelerinde davanın aile mahkemesi sıfatı ile görülüp karara bağlanması gerektiği dikkate alındığında davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakılması yerine asliye hukuk mahkemesi olarak yargılamaya devamla davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.