Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9085 Esas 2020/6630 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9085
Karar No: 2020/6630
Karar Tarihi: 01.12.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9085 Esas 2020/6630 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/9085 E.  ,  2020/6630 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet
    Temyiz edenler: Sanık müdafii, mahalli Cumhuriyet savcısı

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Dosya içeriğine göre; olay günü gece vakti aydınlatmalı meskun mahal içi iki şertili bölünmüş asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile sol şeritte seyri seyrederken sağ şeride geçiş yapığı esnada bu şeritte seyreden ... sevk ve idaresindeki araca çarpması üzerine, ..."in direksiyon hakimiyetini kaybederek benzinlikte park halinde olan katılanların içinde bulunduğu otomobile çarpması neticesinde bir katılan ve bir mağdurun yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafinin kusura, takdiri indirim ile lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi;
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün hak yoksunluğuna ilişkin 3 numaralı paragrafının çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/12/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.